Fabrikasyon hayatlar

Yoklugun Varlıgı

Kalabalıklar arttıkça, toplu tüketimin doğası gereği her şey fabrikasyon olmak zorunda kalır. Sanat bile sürüme muhtaç hale gelir; hızla tüketilir, kolayca unutulur.Her şeyden yüzlerce, herkesten yüzlercesi, “benzersiz” diye parlatılan spotların altında fastfood hızında servis edilir.Zamanla lezzetler yavanlaşır, müzikler kötüleşir, insanlar bayağılaşır, hizmetler niteliksizleşir. Samimiyet ruhunu kaybeder, duygular kalbini yitirir.Hayatlar, eşsizliğini kaybettikçe bilenler kaybettiğini özler, bilmeyenler ise boşluk hisseder, tatmin olamaz.Onca çoğalan şeyin içinde yokluk büyür. Çünkü nerede çokluk varsa, yokluk da o kadar çoğalır.